Nie było źle, chociaż niektóre artykuły rzeczywiście pominęłam, bo mało mnie interesowały.. Z rzeczy strawnych: ciekawy esej o Leopoldzie Tyrmandzie, miły o Kaszpirowskim, interesujący o postaci Selmy Lagerlof, bardzo interesujący o Jamesie Baldwinie, otwierający oczy o baby boomers i sympatyczny wywiad z Dominiką Słowik. Przeczytałam też dwa inne wywiady: z Ottessą Moshfegh (trochę zblazowaną) oraz panem Sapkowskim (czekam na wywiad, w którym NIE będzie traktować rozmowy z dziennikarzami jak przykrego obowiązku i będzie odpowiadać bez ironii i wyższości)

Nie było źle, chociaż niektóre artykuły rzeczywiście pominęłam, bo mało mnie interesowały.. Z rzeczy strawnych: ciekawy esej o Leopoldzie Tyrmandzie, miły o Kaszpirowskim, interesujący o postaci Selmy Lagerlof, bardzo interesujący o Jamesie Baldwinie, otwierający oczy o baby boomers i sympatyczny wywiad z Dominiką Słowik. Przeczytałam też dwa inne wywiady: z Ottessą...

Jakże mi smutno i przykro, ale w tym numerze nie podobało mi się nic. Omawiałyśmy numer z koleżanką i doszłyśmy do wniosku, że te artykuły jakieś się takie trudne zrobiły, zupełnie są niedopasowane do zwykłego czytacza, obie czytamy dużo, zdecydowanie znajdujemy się wśród tych najwięcej czytających, ale nie jesteśmy specjalistkami, odniosłyśmy wrażenie, że magazyn zrobił się odpowiedni dla literaturoznawców i innych osób związanych zawodowo z książkami, może? Hitem to jest fakt iż czytam artykuło-recenzję, rozumiem połowę tekstu i to nie bez bólu, potem czytam książkę i okazuje się być zupełnie prosta. Przerost formy nad treścią się tutaj zadział. Szkoda. Na ten moment nie planuję już kupować magazynu, chyba, że sobie przekartkuję w sklepie i znajdę jakieś ciekawe treści.

Ze znośnych treści podobają mi się dwa wywiady - z Sapkowskim (nie podoba mi się jego maniera) i z Moshfegh, która też mnie zdenerwowała, bo jawi mi się raczej jako nieciekawa persona (niemniej, czuję się zachęcona do przeczytania książki). Można doliczyć jeszcze wywiadziątko ze Słowik, takie na poziomie dwóch kolumn z prasy kobiecej w dziale kultura, ale zawsze coś.

Recenzje książek w tym numerze są tak metafizyczne, abstrakcyjne i zakręcone, że ja nie wiem o czym ja czytam, ani po co ja to czytam, bo to się ma nijak do tych książek. Wypadłam im chyba z targetu, bo i te książki jakieś nie w moim guście. Artykuły kazały mi się wznosić na wyżyny mojego intelektu, co nie było przyjemne (moje pokolenie nie zna dawnych realiów lub zna je tylko z książek, ciężko czytać ciągle googlując),o ile dało się z umiarkowaną przyjemnością przeczytać o Tyrmandzie, o spiskach, o Kaszpirowskim, o Baldwinie, o Lagerlof, o współczesnych poetach, o Mafaldzie (komiks),rozmowę z Ugresic, o tyle kompletnie nie rozumiem sensu beznadziejnych i trudnych (niezrozumiałych!) artykułów o zmarłych, bitwie o Stalingrad (ja nawet nie wiem o czym jest ten artykuł, może jednak o systemie prepresyjnym?),o odbudowywaniu Warszawy, o pokoleniu baby boomers (niech nie zwiedzie ciekawy tytuł, w artykule sama polityka i ekonomia podana w sposób nieporywający i mało przystępny). Czerwona kartka za spoilery w artykule o Wiedźminie, kiepskim zresztą.

Podobało mi się to opowiadanie w dodatku dla dzieci, ale już mnie nawet na krzyżówka literacka nie cieszy.

Tak lubiłam, tak się cieszyłam, a oni mi coś takiego.

Jakże mi smutno i przykro, ale w tym numerze nie podobało mi się nic. Omawiałyśmy numer z koleżanką i doszłyśmy do wniosku, że te artykuły jakieś się takie trudne zrobiły, zupełnie są niedopasowane do zwykłego czytacza, obie czytamy dużo, zdecydowanie znajdujemy się wśród tych najwięcej czytających, ale nie jesteśmy specjalistkami, odniosłyśmy wrażenie, że magazyn zrobił...